Zespół antyfosfolipidowy nosi wiele różnych nazw: zespół Hughesa, zespół przeciwciał antyfosfolipidowych, APS i APNS. Wszystkie terminy określają stan, który może poważnie wpływać na krzepnięcie krwi i układ krążenia.

Zobacz też: Poznaj zasady higieny intymnej po porodzie

Czym jest zespół antyfosfolipidowy?

Według Brazylijskiego Towarzystwa Reumatologicznego zespół antyfosfolipidowy jest chorobą autoimmunologiczną, w której organizm wytwarza przeciwciała atakujące układ krzepnięcia krwi. W efekcie w żyłach i tętnicach tworzą się skrzepliny, co utrudnia prawidłowy przepływ krwi i powoduje nawracającą zakrzepicę oraz inne powikłania.Każdy w każdej grupie wiekowej możeAle częstość występowania jest większa wśród kobiet w wieku od 20 do 50 lat.

Przyczyny FAS

W zasadzie nie ma określonego pochodzenia manifestacji zespołu antyfosfolipidowego. Ponieważ jednak jest to choroba autoimmunologiczna, uważa się, że niektóre osoby mają predyspozycje do "błędu" w układzie immunologicznym, z większą ilością przeciwciał antyfosfolipidowych, które działają na krzepnięcie krwi. Innym prawdopodobnym czynnikiem ryzyka jest indywidualna historia zakrzepicy, która może sprzyjać powtórzeniu się schorzenia,Ponadto SBR wskazuje, że czynnikami ryzyka mogą być zabiegi chirurgiczne i zakażenia z dożylnym stosowaniem antybiotyków i koniecznością hospitalizacji. Wreszcie choroby autoimmunologiczne, takie jak toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów i twardzina, mogą wywołać FAS.

Rodzaje zespołu antyfosfolipidowego

Klasyfikacje FAS różnią się w zależności od ich pochodzenia, są to:

• Podstawowy: brak rozpoznania przyczyny.
• Drugie: gdy zespół jest konsekwencją innych schorzeń autoimmunologicznych - na przykład tocznia.
• Katastrofalne: Jest to typ, który powoduje bardziej agresywne powikłania, które mogą, ale nie muszą mieć zidentyfikowanej przyczyny. W tym ustawieniu FAS może rozwijać skrzepliny w różnych miejscach w bardzo krótkim czasie (około tygodnia).

Symptomy

Zespół ten ma kilka objawów i nie muszą one manifestować się jednocześnie.Ogólnie rzecz biorąc, zestaw dolegliwości jest związany z tętnicy lub naczyń zatkanych przez zakrzepy.Poniżej przedstawiono główne z nich:

• Bóle głowy i bóle w klatce piersiowej.
• Nudności i wymioty.
• Obrzęk ramion, rąk, nóg i stóp.
• Purpurowe plamy na skórze, które zwiększają się w chłodne dni.
• Duszność i zmęczenie.

Powikłania zespołu antyfosfolipidowego

Późna diagnoza lub brak odpowiedniego leczenia może mieć poważne konsekwencje dla osoby z zespołem, np:

• Spontaniczne poronienie, zarówno we wczesnej, jak i późnej ciąży. Dzieje się tak, ponieważ zakrzep osadza się w łożysku i upośledza wymianę płynów i składników odżywczych między matką a dzieckiem.
• Niewydolność serca.
• STROKE.
• Trombofilia, czyli skłonność do występowania zatorów w naczyniach krwionośnych, które prowadzą do powtarzających się zakrzepów - w tym zakrzepicy żył głębokich, jednego z najpoważniejszych rodzajów choroby.
• Choroby układu nerkowego, które mogą powodować niewydolność tego narządu.

Diagnoza

Zazwyczaj rozpoznanie zespołu antyfosfolipidowego wymaga czasu, ponieważ wymaga podjęcia kilku kroków w odstępach czasu.Na pierwszy rzut oka lekarz ocenia historię i objawy pacjenta, aby pasowały do kryteriów FAS.Równolegle prosi o wykonanie badania laboratoryjnego, aby określić obecność jednego lub więcej rodzajów przeciwciał, które atakują układ krwionośny.Wśród.Należą do nich antykardiolipina, antykoagulant toczniowy i przeciwciało przeciwko 2 glikoproteinie I. Choć wydaje się to proste, badania należy powtórzyć po dwóch miesiącach od pierwszego wyniku, w przypadku przeciwciał; i trzech miesiącach w przypadku objawów pasujących do kryteriów FAS.

Badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa i angiografia, pomagają uzupełnić diagnozę, określając obecność skrzeplin i stopień niedrożności żył i tętnic. W celu wykrycia chorób autoimmunologicznych lub innych chorób związanych z FAS, specjalista może wymagać wykonania innych badań adekwatnych do podejrzeń.

Leczenie zespołu antyfosfolipidowego

To zależy od przyczyny. na przykład, jeśli pochodzenie jest chorobą autoimmunologiczną, leczenie musi być skierowane. jednak, aby powstrzymać pojawienie się nowych zakrzepów, pacjent musi stosować leki przeciwzakrzepowe do końca życia. według SBR, inhibitory witaminy K, takie jak warfaryna i heparyna, integrują linię opieki w celu kontrolowania choroby.

Niektóre przypadki mogą wymagać interwencji chirurgicznej w celu usunięcia skrzeplin i przywrócenia zdrowia naczyniom, zwłaszcza jeśli zespół jest typu katastrofalnego, który rozprzestrzenia się na wiele części ciała. Kolejnym punktem uwagi jest dieta: osoba powinna ograniczyć spożycie żywności będącej źródłem witaminy K, takiej jak ciemnozielone warzywa i produkty mleczne. W końcu wysoki poziomskładnik odżywczy w krwiobiegu upośledza działanie antykoagulantu, który hamuje właśnie działanie witaminy K.

Zaangażowane specjalizacje

Angiolodzy i reumatolodzy są głównymi specjalistami, którzy diagnozują, przepisują i kontynuują leczenie zespołu antyfosfolipidowego.

Piśmiennictwo: Brazylijskie Towarzystwo Reumatologiczne (SBR); Mayo Clinic; oraz NHS (Wielka Brytania).