Oedeem ontstaat wanneer er een toename is van de hoeveelheid interstitiële vloeistof in een weefsel of in een holte, zoals de articulatie - Deze vloeistof wordt gevormd door een waterige oplossing van zouten en eiwitten uit het bloedplasma.

Wij mogen niet vergeten dat oedeem meestal geen ziekte is, maar een van de uitingen van een andere ziekte.

Oedeem kan gegeneraliseerd zijn, dat wil zeggen dat het in het hele lichaam voorkomt; of gelokaliseerd, wanneer het beperkt is tot één regio en overal in het lichaam kan voorkomen (meestal in de benen en voeten). Het kan ook voorkomen in elk orgaan van het lichaam - de longen bijvoorbeeld.

Als we het hebben over oedeem in het gewricht, kunnen we het verdelen in twee soorten: de eerste is de extra-articulaire, dat wil zeggen in de weefsels die rond het gewricht bestaan of er deel van uitmaken (zoals pezen, spieren en botten), terwijl de tweede de intra-articulaire is, bekend als gewrichtsuitvloeiing, of het beroemde "kniewater".

Lees ook: Plaatselijk vet in de benen? kan een symptoom zijn van lipoedeem

Oorzaken van gewrichtsoedeem

De overgrote meerderheid van de gevallen van oedeem in een gewricht wordt veroorzaakt door trauma of ontsteking, maar men mag niet vergeten dat er verschillende oorzaken zijn, waaronder hart-, nier-, vaat- en stofwisselingsoorzaken.

Trauma is meestal de belangrijkste oorzaak en kan, afhankelijk van de intensiteit, oedeem veroorzaken in elke gewrichtsstructuur, en kan gepaard gaan met ernstiger en langduriger letsel, vooral wanneer het diepere weefsels treft, zoals de bot .

Oedeem als gevolg van verhoogde ontstekingsactiviteit heeft ook verschillende oorzaken. Onder hen kunnen we artritis noemen, waarvan de meest voorkomende reumatische en degeneratieve processen (zoals artrose) zijn. Wanneer we een gewricht met dit probleem hebben, is er een verlies van kraakbeen dat het bot in het gewricht bedekt, waardoor een intens katabool en ontstekingsproces ontstaat dat normaliter leidt totgezamenlijke effusie.

Symptomen

Het belangrijkste symptoom van oedeem is zwelling van het getroffen gebied, maar als de zwelling te groot is, is het mogelijk om andere symptomen op te merken, zoals een glanzende, uitgerekte huid. Aangezien gewrichtsoedeem meestal deel uitmaakt van een ontstekingsproces in het gewricht, vertoont het meestal de vijf klassieke tekenen van ontsteking: warmte, roodheid, zwelling pijn en functieverlies.

Het kan zich ook manifesteren als een geïsoleerd symptoom, zonder pijn, vooral bij mildere degeneratieve aandoeningen en bij metabolische, nier-, hart-, vaat- en leveraandoeningen.

Diagnose van gewrichtsoedeem

De diagnose van oedeem is in de meeste gevallen eenvoudig. Het kan worden gedaan door de volumetoename van het gewricht te observeren, of door met de vingers minstens vijf seconden op de huid te drukken, en het wordt als oedeem beschouwd als de gevormde depressie niet onmiddellijk verdwijnt. Het is goed te bedenken dat het bij een gewricht van groot belang is na te gaan of het oedeem intra- of extra-articulair is.Dit zal helpen bij de diagnose van de onderliggende pathologie.

Onder de onderzoeken die we kunnen evalueren en waarnemen zijn: de eenvoudige röntgenfoto, die zeer weinig specifiek is en met weinig bijdrage in dit geval; de echografie, die een goed onderzoek blijkt te zijn in de opsporing van weke delen en intra-articulair oedeem (effusie); en de magnetische resonantie dat is het beste onderzoek, omdat het het oedeem in de meest uiteenlopende weefsels kan aantonen, inclusief de botten, en bovendien zeer belangrijk is voor de diagnose van de oorzaak van het oedeem.

Lees ook: Hoe voorkom je pijn bij hardlopen in koud weer

Behandeling

De behandeling van het oedeem moet worden afgestemd op de aandoening die het heeft veroorzaakt. Gewoonlijk zijn er verschillende maatregelen voor de verbetering van het oedeem/oedeem van het gewricht, onafhankelijk van de pathologie die het veroorzaakt:

• In traumatische gevallen hebben we het PRICE-protocol (Protection, Rest, Ice, Compression and Elevation of the limb);
• Koud kompres, vooral in de acute fase van letsel d.w.z. in de eerste 48 uur;
• Warm kompres: kan na 48 uur worden gebruikt om de spierpijn te verlichten;
• Gebruik van ontstekingsremmers en pijnstillers;
• Fysiotherapie;
• Gewrichtspunctie bij effusie;
• Ten slotte, in sommige gevallen, een operatie.

Bron: Fabiano Nunes Faria, orthopeed en traumatoloog van BP - The Beneficência Portuguesa Hospital van São Paulo.